De Bakkerij Rolt Deur...
19/02/17 16:37 Filed in: De Bakkerij Rolt Deur...
In een propvolle kroeg voelde strafpleiter Theo Hiddema zich als een vis in het water. De tweede man van het Forum voor Democratie
kwam om 14.50 uur binnen, tien minuten voor aanvang van de show, snoof de ambiance op en zag dat het goed was. Toen hij een Friese Zevenbergenaar trof met wie hij nota bene op de lagere school had gezeten, kwam hij zelfs thuis. De boerenzoon babbelde ook wat met de jonge Kamerleden van de VVD en SP, respectievelijk pianospeler en hobby-tuinier Bas van ’t Wout en lange afstandloper Michiel van Nispen. Ondertussen dronk Hiddema zijn Zevenbergs likeurtje - hoewel hij liever een Berenburger had gewild – en veroverde als een topacteur De Bakkerij. Hij had graag met Marianne Thieme het debat aangegaan. "Speciaal voor haar heb ik schoenen van krokodillen-leer aangetrokken", zei hij.
Thieme weigerde namelijk zondag aan een tafel met de man te debatteren. Ook bij anderen riep de man heftige emoties op. Sommigen hadden over de mogelijke minister van justitie van het eerste kabinet Geert Wilders niets positiefs te melden. Maar de dandy is met zijn dwarse, niet-politieke correcte meningen een sieraad voor het vrije woord. In de Tweede Kamer dus, die Hiddema. Een verfrissing, een verademing. Partijpolitici moeten aan zijn onbevangenheid juist een voorbeeld nemen. Toen ik hem twee weken geleden aan de lijn kreeg, zei hij na mijn korte uitleg: “Ik kom! Tot dan!” Verder niets meer van Hiddema vernomen, wel een telefoontje van zijn secretaresse. “Meneer Hiddema komt zondag met de trein, hij stelt de eis dat hij op het station met de taxi wordt opgehaald .” Zo gezegd zo gedaan. Toen ik hem op het terras, bij zijn sigaretje, vroeg of hij ons interview vooraf wilde bespreken, maakte hij een wegwuifgebaar. Het werd dankzij de ruim 70-jarige Hiddema een gedenkwaardige middag. Ook voor hem zelf: “Ik vond het echt enig. Wanneer mag ik weer komen?”
Thieme weigerde namelijk zondag aan een tafel met de man te debatteren. Ook bij anderen riep de man heftige emoties op. Sommigen hadden over de mogelijke minister van justitie van het eerste kabinet Geert Wilders niets positiefs te melden. Maar de dandy is met zijn dwarse, niet-politieke correcte meningen een sieraad voor het vrije woord. In de Tweede Kamer dus, die Hiddema. Een verfrissing, een verademing. Partijpolitici moeten aan zijn onbevangenheid juist een voorbeeld nemen. Toen ik hem twee weken geleden aan de lijn kreeg, zei hij na mijn korte uitleg: “Ik kom! Tot dan!” Verder niets meer van Hiddema vernomen, wel een telefoontje van zijn secretaresse. “Meneer Hiddema komt zondag met de trein, hij stelt de eis dat hij op het station met de taxi wordt opgehaald .” Zo gezegd zo gedaan. Toen ik hem op het terras, bij zijn sigaretje, vroeg of hij ons interview vooraf wilde bespreken, maakte hij een wegwuifgebaar. Het werd dankzij de ruim 70-jarige Hiddema een gedenkwaardige middag. Ook voor hem zelf: “Ik vond het echt enig. Wanneer mag ik weer komen?”